Bij Stichting Vinylplaatjes komen alle ingrediënten van wat ik belangrijk vind samen

Sinds begin juni werkt Theo Venrooij als vrijwilliger bij Stichting Vinylplaatjes. Nu nog op beperkte schaal, maar als hij volgend jaar stopt met werken kan hij er meer tijd voor vrijmaken. En daar verheugt hij zich op.

‘Ergens halverwege volgend jaar stop ik met werken. Ik heb nu een drukke fulltimebaan, dan is stoppen met werken wel een grote verandering. Daarom ben ik me nu al aan het voorbereiden op: wat hierna? Een van de dingen die ik graag wilde: iets doen voor een maatschappelijke organisatie. En toen kwam ik een artikel tegen over deze platenwinkel en initiatiefnemer Patrick van der Heijden. Ik ben een enorme muziekfreak, ik heb duizenden lp’s en cd’s en luister die zoveel mogelijk. Daarnaast lees ik veel muziekbladen en ga ik zo’n vier, vijf keer per maand naar een concert. Vooral naar progressieve muziek. Laatst nog naar een punkbandje, de Melvins. Er is altijd wel een vriend die van een bepaalde muziekstijl houdt en dan mee wil, ik ga nooit alleen.

Ik dacht: ik ga Patrick gewoon eens mailen en vertellen dat ik van muziek houd en vrijwilligerswerk zoek. Tijdens de afspraak die daarop volgde kwam al vrij snel de stichting en de gedachte erachter in beeld. Dat vond ik nóg mooier! En helemáál mooi werd het toen ik hoorde dat het goede doel de Vrienden van Bernhoven is, want mijn dochter werkt bij Bernhoven op de Spoedeisende Hulp, dat maakt het voor mij heel tastbaar. Het idee dat wij een bijdrage kunnen leveren aan het verlichten van het verblijf van IC-patiënten in het ziekenhuis, dat vind ik hartstikke mooi, want dan komen echt álle ingrediënten van wat ik belangrijk vind samen. Die bijdrage kunnen we overigens alleen leveren dankzij de mensen die bij ons platen komen kopen. Of die ons hun eigen platen cadeau doen, of er een klein prijsje voor vragen. Hoe lager onze kosten zijn, hoe meer we samen kunnen doen.

Het voelt allemaal alsof het zo heeft moeten zijn. Ik sta nu alleen op zaterdagen in de winkel. Straks wordt mijn bijdrage groter, want er is natuurlijk meer dan alleen in de winkel staan. Onze taakverdeling ontstaat eigenlijk ook heel organisch; Patrick is meer van de singles, ik ben meer van de lp’s, die verdeling gaat dus al automatisch en zo groeit het als vanzelf. Naar het moment toe dat ik stop met werken, en dan kan ik er echt helemaal voor gaan. Daar verheug ik me erg op!’